VERGİ USUL KANUNU’NUN “HATALI TEBLİĞLER” DÜZENLEMESİNİN YARGI KARARLARI IŞIĞINDA DEĞERLENDİRİLMESİ
Author :
Abstract
Vergi Usul Kanunu’nun 108. maddesi, vergilendirmeye ilişkin işlemlerde esasa etkili olarak nitelendirilen şekil hatalarının bulunmasının hukuki sonuçlarını düzenlemektedir. Maddenin lafzı, kanun sistematiği içerisindeki yeri ve uygulanma biçimi, esasa etkili hataların neden olacağı hukuki sonuçların belirlenmesi konusunda belirsizliklere neden olmaktadır. Çalışmada, yazılı idari işlemler olarak nitelendirilen vergi ve ceza ihbarnamelerindeki esasa etkili şekil hataları ile tebliğ işleminin şeklindeki (tebliğ zarfı, e-tebligat bilgilerinin yer aldığı elektronik belge veya ilan metnindeki) şekil hataları arasında ayrım yapılması ve bu yol ile belirsizliklerin ortadan kaldırılabileceği savunulmaktadır. Söz konusu kanaatin geliştirilmesinde maddenin lafzı ve amacı esas alınmış olup, düzenlemenin Alman Vergi Usul Kanunu’ndaki karşılığı, yargı yorumu ve doktrin görüşlerinden de faydalanılmıştır. Çalışmanın temel iddiası, şekil hatalarının idari işlemin şeklinde mi yoksa tebliğin şeklinde mi mevcut olduğu ayrımının yapılmasının zorunlu olduğudur. Öte yandan ihbarnamelerin hukuki niteliğinin ne olduğunun belirlenmesi, düzenlemenin anlaşılmasını zorunlu kılan ikinci gerekliliktir. Ayrımın çalışmada ele alındığı biçimde yapılması ve yargının bu yöndeki yorumu benimsemesi durumunda, yargısal yorum yoluyla VUK md.108’in tutarlı ve doğru biçimde uygulanması mümkün olacaktır.
Keywords
Abstract
Article 108 of the Tax Procedure Law sets out the legal consequences of formal errors that are considered to have a substantive effect in tax-related proceedings. However, the wording of the article, its position within the legal system and how it is applied give rise to uncertainties regarding how the legal consequences of such errors are determined. This study argues that distinguishing between substantive procedural errors in tax and penalty notices — classified as written administrative procedures — and procedural errors in notification envelopes (i.e. electronic documents or announcement texts related to e-notification information) can eliminate these uncertainties. This opinion is based on the wording and purpose of the provision and draws on the corresponding provision in the German Tax Procedure Code, judicial interpretations and doctrinal views. The study's central claim is that it is essential to determine whether the procedural errors exist in the administrative act itself or in the notification. Secondly, determining the legal nature of notices is another important requirement for understanding the regulation. If the distinction is made as discussed in this study and the judiciary adopts this interpretation, Article 108 of the Tax Procedure Code can be applied consistently and correctly through judicial interpretation.
