Kambiyo Senetlerinde Matbu Unsurların Çizilerek Değiştirilmesinin Senede Etkisi Üzerine Düşünceler
Author :
Abstract
Kambiyo senetleri, uygulamada sıklıkla rastlanan kıymetli evrak türlerindendir. Bu senetlerde, senet üzerindeki matbu unsurların çizilerek yerlerine yenilerinin yazılması durumunda yapılan değişikliğin senede etkisine yönelik doğrudan bir hukuki düzenleme bulunmamaktadır. Uygulamada konuya ilişkin Yargıtay kararlarında, matbu unsurların sonradan çizilerek tek taraflı olarak değiştirilmesinin senedin geçerliliğine etkili olmadığı kabul edilmektedir. Söz konusu yargı kararları, özellikle senet üzerindeki matbu TL ibaresinin çizilerek yerine USD, Euro gibi yabancı para birimleri yazılması gibi durumlar bakımından önem taşımaktadır. Kararlar kapsamında bu tür değişikliklerde TTK m. 748 düzenlemesinde yer alan, senede değişiklikten önce imza koyanların eski metne göre sorumlu olacakları kuralı uygulanamamaktadır. Buna karşılık matbu unsurları bulunan bir senedin, salt bu nedenle bir açık kambiyo senedi olarak da nitelendirilmesinden ve bu unsurlara ilişkin bir doldurma yetkisinden söz etmek de mümkün değildir. Anılan esaslar dahilinde bu çalışmada, yerleşik uygulamanın kıymetli evrak hukuku teorisi ile uyumu sorunu üzerinde durulmaktadır.
Keywords
Abstract
Bills of exchange are among the types of negotiable instruments frequently encountered in practice. In these bills of exchange, there is no direct legal regulation regarding the effect of the alteration made if the printed elements on the bill are crossed out and replaced with new ones. In practice, in the decisions of the Court of Cassation, it is accepted that the unilateral alteration of the printed elements by scratching out the printed elements does not affect the validity of the promissory note. The judicial decisions are especially important in cases such as crossing out the printed TL phrase on the promissory note and replacing it with foreign currencies such as USD and Euro. Within the scope of these judgments, the rule under Article 748 of the TCC, which states that those who put their signatures on the bill before the alteration shall be liable according to the old text, cannot be applied in such cases. However, it is not possible to qualify a promissory note with printed elements as an open bill of exchange for this reason alone, and it is not possible to talk about the authorization of filling regarding this element. Within the scope of the explanations, this study focuses on the problem of the compatibility of the established practice with the theory of negotiable instrument law.