ŞEBEKE SUYU VE ATIK SU BEDELLERİNİN CEBREN TAHSİLİ 6183 SAYILI AMME ALACAKLARININ TAHSİL USULÜ HAKKINDA KANUN’A GÖRE YAPILABİLİR Mİ?
Author :
Abstract
Kamu alacaklarının tahsilinin düzenlendiği 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun m.1’de kamu hizmetlerinin yapılmasından doğan alacakların bu kanun hükümlerine göre tahsil edileceği ifade edilmektedir. Yazındaki kaynaklar incelendiğinde ise şebeke suyu ve atık su bedellerinin ekseriyetle kamu hizmeti yapılmasından doğan kamu alacakları arasında sayıldığı görülmektedir. Buna bağlı olarak da şebeke suyu ve atık su bedellerinin borçlular tarafından ödenmemesi halinde mezkûr bedellerin cebren tahsillerinin 6183 sayılı Kanun’a göre yapılacağı görüşü hâkimdir. Fakat aboneliklerle ilgili yürürlükte olan mevzuat hükümleri ve bu konuda ortaya çıkan uyuşmazlıklar sonucu verilen Danıştay ve Yargıtay kararları incelendiğinde mezkûr bedellerin kamu alacağı gibi kabul edilmediği ve bu sebeple de cebren tahsillerinin 6183 sayılı Kanun’a göre yapılamayacağı anlaşılmaktadır. Çalışmamızda, söz konusu bu ihtilaflı durum yazındaki tartışmalar, ilgili mevzuat ve muhtelif Danıştay ve Yargıtay kararları ışında irdelenmeye çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
Article 1 of the Law No. 6183 on the Procedure for the Collection of Public Receivables, which regulates the collection of public receivables, states that the receivables arising from the performance of public services will be collected in accordance with the provisions of this law. When the sources in the literatüre are examined, it is seen that the costs of mains water and wastewater are mostly counted among the public receivables arising from the public service. Accordingly, in case the mains water and wastewater costs are not paid by the debtors, the opinion that the coercive collection of the aforementioned costs will be made in accordance with the Law No. 6183 prevails. However, when the provisions of the legislation in force regarding subscriptions and the decisions of the Council of State and the Court of Cassation, which were given as a result of the conflicts arising on this issue, are examined, it is understood that the aforementioned fees are not considered as public receivables, and for this reason, forced collections cannot be made according to the Law No. 6183. In our study, this controversial situation will be tired to be examined in the light of the discussions in the literatüre, the relevant legislation and various decisions of the Council of State and the Court of Cassation.